Voor de leeuwen en onder water naar de haaien

                           Impressie uit Dierenpark Emmen

Radza, beroemde bul van zeven ton

Zevenduizend kilo weegt olifant Radza. Daarmee is de 45-jarige bul de zwaarste olifant van Europa. Nee, hij is (nog) niet de beroemdste, al heeft zijn val in de greppel van het Emmer Dierenpark hem in Nederland een heel eind geholpen om die titel te verwerven.
Europees gezien komt de topper echter uit de Antwerpse Zoo, waar olifant Kai-Mook bij zijn geboorte in het bevolkingsregister van de stad Antwerpen is ingeschreven. Anders dan uit een greppel raak je uit zo'n register niet één-twee-drie bevrijd.
Radza uit Emmen overleefde de val uit de gracht. Twee jaar eerder was dat bij een andere olifant in hetzelfde park niet het geval. Die olifant moest - hoe tragisch ook - uit het register van Dierenpark Emmen worden geschreven.
Toen ik vlak voor zijn val in het dierenpark was, dacht ik al 'Radza heeft vast genoeg van zijn slagtanden'. Hij lag erbij alsof het degens waren die hij - misschien wel met zijn harem - wilde kruisen. Een paar dagen later beraamden die vrouwtjes een aanval op de 'eminence gris', waardoor het lemmet van een van zijn degens afbrak en Radza zijn aangezicht schond.
Het dierenpark sloot na het incident onmiddellijk zijn deuren om de bezoekers niet in gevaar te brengen. Onzin natuurlijk, want als Radza al wraak had willen nemen, zou hij dat op zijn metgezellinnen hebben gedaan. Ik moet er niet aan denken: vier uur voor een enkele reis over het spoor en na vijf minuten al weer uit de dierentuin verwijderd worden om opnieuw vier uur terug te reizen. Ik zou die vrouwtjes ook aan hun slurf hebben getrokken. Zijn ze nou helemaal ...
De val van Radza was een drama, maar bij het ongeluk hoort geluk. In plaats van minder trekt Dierenpark Emmen nu meer bezoekers. Sensationele verhalen over de val zoemen rond, de plaats-delict fungeert als een soort 'Santiago de Composthoop' en het afgebroken stukje ivoor, waar geen mens anders aandacht voor zou hebben, steelt de show.
En Radza staat weer te midden van zijn harem in volle glorie te stralen. Zijn schaafwonden zijn verdwenen, zijn slurf is weer de oude en zijn trompet speelt de hoogste noot. Alleen zijn degens zal hij niet meer (kunnen) kruisen. Nou ja, dat bevordert alleen maar de lieve vrede in het Emmer Dierenpark.
 



"Psst, weet je, die ene heeft 'Het Stenen Bruidsbed' geschreven"