Via mijn persoonlijke uitkijkpost geschoten!
Zijn onderstaande beelden geschikt voor een krant?
Ik vraag het u af.
Dagblad noch weekblad waren echt geïnteresseerd, zij gaven voorrang aan hun eigen 'kanalen', die beduidend minder vlammend waren. Soms begrijp ik al te goed waarom wordt gesproken over
plaatselijke sufferdjes. En zo'n verkleinwoord slaat eigenlijk ook nog nergens op.
Brandende Vraag & Blussend Aanbod
Informant e-mailt krant:
‘Ik beschik over spectaculaire foto’s (vlammen uit het dak, donkere rookwolken) van de brand die woensdag 29 juni jl. aan de Hoogeweg in Heiloo woedde. Mocht u belangstelling hebben, verneem ik dat graag.’
Krant:
‘Wat aardig, maar we waren al voorzien. Ben je professional?’
Informant:
‘O, ik ben reuze aardig, zowel met foto’s als met teksten. Dat jullie al voorzien zijn betekent niet dat het betere/mooiere/spectaculairder foto’s zijn dan die waarover ik beschik. Ik was - als niet-professionele fotograaf - eerder (en op tijd voor de vlammen en zwarte rook uit het dak) ter plaatse dan de nakomende mogelijk professionele fotografen. Ik woon vlakbij plaats delict, liep toevallig op het juiste moment langs, toen brandweer en politie nog niet in zicht waren.
Is het met moderne middelen nodig om professional te zijn? Gezond verstand, beetje inzicht en enig vermogen om in fatsoenlijk Nederlands teksten te maken zijn vaardigheden, waarover ik niet heb te klagen. Vandaar mijn inschatting over aansprekende foto’s, die helaas niet op juiste waarde worden geschat.’
Krant:
‘Dank voor je antwoord. Wij werken juist met de crowd, mensen die op straat aanwezig zijn. Omdat ons budget niet groot is, is dit onontbeerlijk. Kun je de foto mailen? Is het kosteloos te gebruiken? Voor de website zijn we al voorzien, die foto wijzigen we niet meer. Maar de krant is nog mogelijk. In Limmen zoeken we ook redacteurs. Wil je bij onze nieuwsapp?’
Informant:
‘Ook bedankt voor reactie. Ik kan goed begrijpen dat jullie met de ‘crowd’ werken.
Ik vind dat jullie krant het goed doet, zeker commercieel gezien. Jullie budget kan ik niet beoordelen, ik vind dat er iets tegenover 'waar van kwaliteit’ mag staan.
Het dagblad vroeg mij ook de foto’s te mailen, helaas onder de noemer dat ik niet mocht verwachten dat er iets tegenover kwam te staan. “Dus niet”, heb ik gezegd.
Ik beschik over zes foto’s, die je mag beoordelen. Ik beschik ook over schrijfervaring. Geen idee wat betrokkenheid bij jullie nieuwsapp betekent, noch wat redacteurschap inhoudt. Dat ik een bijdrage zou kunnen leveren, is mijn stellige overtuiging.
Ik stel het meer op prijs om daarover ‘live’ van gedachten te wisselen. Dan kan ik ook
de foto’s tonen. Wat mij betreft mag/kan dat morgen, donderdag 30 juni, al. Ik hoor het graag, plezierige avond gewenst.’
Krant:
‘Ik ben momenteel erg druk, i.v.m. plotseling vertrek van een werknemer. Ik contact je in het weekend. Ook over evt. gebruik van foto.
Informant:
‘Ik heb mij hogelijk verbaasd over foto in jullie digitale krant: politieauto op de hoek Visweg/Hogeweg in Limmen, waar brand op Hoogeweg in Heiloo is. Een brand die ik met grote uitslaande vlammen en donkere, zwarte wolken op foto in beeld kan brengen.’
Krant:
‘Hier ben ik weer. Even wat uitleg. Onze appgroep bestaat uit vrijwilligers. Die leveren foto's aan als er iets aan de hand is. 112 Nieuws, maar ook de kermis b.v. We werken ook met professionals. Zij maken artikelen en foto's. Toevallig ga ik morgen met iemand uit Limmen praten. Tegen vergoeding kunnen we wekelijks deze mensen vragen om een foto met tekst. Artikel met tekst ong. 50 euro (hangt van het artikel af, welke pagina etc.). Foto ong. 20 euro.
De politieauto is bewust gekozen. Het was de eerste die binnenkwam (die verander je eigenlijk niet meer, je kunt wel toevoegen) en alarmeert de bezoeker van de website. Voor de krant zouden jouw foto's geschikt kunnen zijn. Heb je een foto voor ons om te beoordelen?’
Informant reageert niet meer, verwacht antwoord op zijn vraag om live-gesprek i.p.v. foto’s zomaar in te sturen.
Krant reageert (zondagochtend vroeg):
‘Hallo Peter, mag ik je foto nog zien voor de krant van woensdag? Graag je spoedige reactie.’
Informant (balend):
‘Je stelt me teleur. Al op woensdag 29 juni jl. schreef ik: … Ik stel het meer op prijs om daarover ‘live’ van gedachten te wisselen. Dan kan ik ook de foto’s tonen. Wat mij betreft mag/kan dat morgen, donderdag 30 juni, al. Ik hoor het graag …
Aan dat simpele voorstel ga je zonder antwoord voorbij. Je verlangt slechts toezending van de foto. De serie van zes foto's is interessant voor iedere krant die 'hot news' in beeld wil brengen. Dus geef ik hem niet 'zomaar' uit handen.’
Krant:
‘Peter, ik stuurde je deze mail. Met de verklaring waarom ik je donderdag niet had kunnen spreken. … Ik ben momenteel erg druk, ivm een plotseling vertrek van een werknemer. Ik contact je in het weekend. Ook over evt. gebruik van een foto. Dank voor je meedenken …
Wat wil je voor de serie van 6 foto's ontvangen? Lees je graag.’
Informant:
‘Tijdens zondagochtendritueel - duinwandeling - tafel van 20 gerepeteerd. 6 x 20 = 120.
Voor de helft (60 euro dus) kun je over de foto’s beschikken (geschikt voor voorpagina).
Betaling à contant. Hoor je graag.’
Krant brandt los:
‘Dank je Peter! Ik kijk eventjes, want iets boven het budget. Maar bedankt dat je ons een speciale prijs aanbiedt!’
Informant (opgelucht):
‘Ik houd wel van cynisme. Naast ‘carpe idem’ luidt mijn motto ‘if not, then not’. Wie zijn ‘ons’ trouwens? Aan de ene kant budgetten, aan de andere kant marktwaarden. Volgens mij gaat de zon voor niets op. Vergeet niet, jij stelde mij de vraag wat ik voor de foto’s wilde hebben. Met kiek van politieauto dwars over de weg zou ik mij niet hebben gemeld. Bij berichtgeving over (grote) brand passen plaatjes met metershoge vlammen en brede donkere asbestwolken uit het dak. Die hebben nieuwswaarde.’
Einde brandmails - eind goed, mij best, asbest.
Waarom noemt men lokale kranten ‘sufferdjes’?
