zondag 19 augustus 2012

Hoe sjeun ons Limburg is

Limburg is woandersjeun, dat weet iedereen. Het is heerlijk om er te toeven, nog heerlijker is om door het Limburgse heuvelland te zoeven. Het allermooiste is om in een opvallende oldtimer met een magistraal uiterlijk (en even magistraal interieur) als een draagvleugelauto over uitgelezen weggetjes van het mergelland te zweven. Wij mogen dit zeggen, want wij hebben dit ervaren. Onze gastvrije Limburgse vrienden Theo en Marian gunden ons de primeur om als vorsten achterin hun nog maar net totaal gerenoveerde Citroën DS 21 Pallas vanuit een leren zetel ettelijke externe jaloerse blikken langs de weg gewaar te worden. In het weekeinde in augustus 2012, waarin de zinderende hitte tot tropische recordhoogten opliep.
Onze lichaamstemperatuur weerspiegelde zich letterlijk aan de buitentemperaturen, en andersom. Dik in de dertig graden dus, niettemin hielden wij ons geviertjes kranig. Marian (onze Louis TomTom-gids) en Theo (onze aimabele chauffeur) aan de besturing, en wij - Erna en Peter - als zeer vereerde genodigden onderuit ingezakt op de luxueuze achterbank met brede armleuning in het midden (ieder een glimmend leeg asbakje in de rugleuning van het voorstoelenleer voor de neus). Onze gastheer en gastvrouw toerden ons dwars door Zuid-Limburg, vanuit Geulle door Valkenburg, Meerssen, Margraten, Slenaken, Vaals en diverse andere mooie dorpen en dorpjes. In die magische, glimmende schoonheid, geboren in 1955, de limousine die de wereld nog altijd versteld doet staan. De klasbak in het bezit van bijzondere eigenschappen op basis van revolutionaire, innovatieve techniek, zoals hydropneumatische vering en voorwielaandrijving.

Glanzend glimmende schoonheid



... Wow ...



Chauffeur en gids
Waar wij per spoor naar het zuiden reisden, haalde Theo ons met zijn trotse bezit van het NS-station in Bunde af. Op het afgesproken tijdstip zagen wij de opvallende verschijning voorschuiven. Geweldig, wat een pracht! Dat wij daarin zomaar mochten instappen ... Het ritje van Bunde naar Geulle is natuurlijk een fluitje van een sou voor de godin, die ook wel voor snoek of strijkbout wordt uitgescholden. Vanaf heden houden wij het op la déesse oftewel godin, een benaming die wij niet kenden, maar ons snel aanleerden. La Dé-esse, dat klinkt zoals het hoort.

























Bij onze vrienden is het immer genieten. Limburgse gastvrijheid en gemoedelijkheid wordt bij hun gekoppeld aan Bourgondische geneugten. Bovendien waren wij verzekerd van een evenzeer hartelijk en gastvrij onderkomen voor de nacht in Bed & Breakfast 'De Hagendoorn' in Moorveld, op loopafstand gelegen.
Gastvrouw Andrea liet blijken uit het goede hout gesneden te zijn door haar gasten tot in de puntjes te verzorgen in een uitmuntende accommodatie. Een verblijfadres waar wij zonder schroom een meervoudig etiket van tienen op durven te plakken (www.dehagendoorn.nl).


B&B De Hagendoorn ...


aan de Hagendoornweg 1 in Moorveld





Vlnr Erna, Theo, B&B-gastvrouw Andrea Cramer

Vorstelijk Hagendoorn-ontbijt


... met permissie ...


... om in en van de tuin ...


... te genieten ...


... slechts 3.500 m2 in omvang ...













Huize Meeks roemen wij immer om de gastvrije ontvangst. Marian en Theo verwennen ons iedere keer opnieuw met de hun kenmerkende Bourgondische inslag. Op de route door het Zuid-Limburgse landschap weten onze gastvrouw en -heer ons vanuit hun gevulde koelbox van versnaperingen te voorzien. Met genoegen trakteren wij op onze beurt dan ook op een terras-drankje of een schepijsje, zodat gevoelens van een echte vakantietrip tevoorschijn borrelen.













... Erna proeft de rosado ...


... terwijl Theo bbq't ...
Onder een stralend blauwe hemel gaan wij schaapjes tellen in het glooiende landschap.







... tel ik ook mee? ...








Onder het genot van de inhoud van de koelbox, ondertiteld door import-tafel-Limburgs, een taalgebruik dat wij in Holland ook kennen en waar wij dus niet van opzien.













... in de schaduw van een terras ...


... met panoramisch uitzicht ...




... even die Heilooënaren ...


... op de kiek zetten ...


... opscheppen over ...


... het heerlijke schepijs (van leerling Theo, rechts) ...

In verband met de hitte besloten we bijtijds naar huis af te reizen en de brocantemarkt in Valkenburg voor een volgende keer te bewaren. Het waren slechts tevreden gezichten die konden terug kijken op een zoveelste gezellig, Bourgondisch, filmisch en relaxed weekend in Zuid-Limburg. De maidentrip met La Dé-esse vormde uiteraard de apotheose. Bovendien konden wij in verband met werkzaamheden aan het spoor zonder toeslag ons debuut in de snelle Fyra (tussen Breda en Amsterdam-Centraal) maken.
Met dank aan onze goede Limburgse vrienden Marian en Theo!!!


... onze gastvrouw ...



... onze gastheer ...

... warm, hè? ...


... In boemelhitte naar Limmen ...
 In ons geheugen gegrift:


La Dé-esse, de Godin, de trots van Theo en Marian. Terecht!