Gisteren zou de postbode met de riksja in beeld komen in de laatste editie van 2010 van 'de Uitkijkpost', de lokale krant in Heiloo e.o. De uitgever van dit uitmuntende sufferdje deed deze belofte persoonlijk, want het was immers een zeer nieuwswaardig plaatje. Zelfs in TNT-kringen ging de kleurrijke kiek van de postbode met zijn fraaie fiets naar alle vestigingen in het hele land. De begeleidende boodschap: het nieuwe posttransportmiddel voor de toekomst!
Tientallen bewoners in Heiloo spoedden zich op de laatste woensdag van het jaar naar de brievenbus in de verwachting hun favoriete postbezorger pontificaal op de voorpagina (of anders binnenin de krant) aan te treffen. Hoe groot bleek hun teleurstelling. De foto was nergens te bekennen. Op basis van redactionele overwegingen was door de deskundige Uitkijkpost-journalisten besloten niet tot plaatsing over te gaan. De kleurenfoto was niet nieuwswaardig genoeg.
Alom opgevallen in de dikke lagen sneeuw in de week voor de Kerst, alom onderwerp van gesprek, minstens zo bijzonder als de jonge Fenne (uit Alkmaar nota bene, waar de Uitkijkpost niet verspreid wordt) die voor de tweede keer op het ijs stond (goh, voor de tweede keer die middag, of in die week, of in haar hele jonge leventje?), en toch geen plaatsing afgedwongen! Ja ja, ook bij objectieve 'journalisten' moet je wel tot de inner-vrienden-circle behoren, anders kun je het schudden.
En als je dan via een e-mail naar de Kijkuitpost reageert, schuddebuik je van het lachen over de manier waarop de redactie zich er probeert uit te praten waarom zij niet tot de plaatsing is overgegaan. De belofte van de uitgever - toch de baas en eigenaar van het spul - ten spijt. Echte goede reclame voor een commercieel huis-aan-huis-krantje.
Ik handhaaf mijn NEE-NEE-sticker voor eeuwig en altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten