Bike-bunnies aan boord

Het is vrijdag. Het dooit en het mist wat. Het oogt druilerig op deze laatste dag van 2010, de 31ste december. Ik dool rondjes in mijn becak, veel post is er niet te bezorgen. Toch wil je op een speciale manier het oude jaar feestelijk uitluiden. Nou, dan moet je gewoon in de Flodder-ackenlaan zijn. Ten minste, daar fietste ik, toen ik twee jolige 'meiden' tegenkwam. Zij kenden elkaar, sterker nog, zij vormen een goed vriendinnenkoppel. Ik kende er een en leerde de ander een beetje kennen. Mooie namen hebben zij: Claudia en Carol. Je zou er een kerstlied over kunnen schrijven, een Christmas Carol. De kerstdagen waren op deze oudejaarsdag echter al achter de rug. Da's logisch, hè.
Een lol dat die twee onder mekaar hadden. Vet cool. Vooral in de wetenschap dat de postbezorger de beide ladies een plezierig rondje door de wijk gunde. Zo gezegd, zo gedaan. Een Argentijnse van geboorte (Claudia), die in Nederland met haar Canadese piloot Jeff woonachtig is, en een Nederlandse (Carol) - Brabantse van origine die ook nog in Friesland woonde - die nu in Canada woont en met haar dochter Michelle bij vriendin en vroegere collega Claudia de jaarwisseling viert. Voormalige stewardessen onder elkaar. Dat dat een feest zou worden, was de hele buurt snel duidelijk. Sterker nog, de halve buurt zou langskomen om te eten, te drinken en uit z'n dak te gaan. Leve de lol op de grens van het oude naar het nieuwe jaar. You only live once.

Terug naar het fietsrondje door de wijk. Eerst even bij die langs, daarna nog bij die, fotootje maken, lachen, gieren, brullen. De ladies raakten door het dolle heen. Echte 'bike-bunnies' aan boord van de becak. De laatste etappe werd de postman zelfs afgelost: Claudia aan het stuur, Carol in de onderuitpose op het tweezitsbankje.
De postbezorger werd eveneens uitgenodigd voor de oudejaarsparty. Maar ja, hij moest zijn portie post nog rondbrengen en wist niet hoe laat dit zou eindigen, door de opgelopen vertraging onderweg ...
Spaans, Engels, Nederlands, Fries, met de twee dames die de hele wereld over gevlogen hadden, vertolkte hij zelfs Michelle in het Frans. En om het dan toch internationaal af te ronden, besluit hij deze dag ter plaatse met een 'athbhliain faoi mhaise duit', oftewel zijn Ierse duit in het zakje, die op een geweldig 2011 wijst.
Een geweldig 2011 voor iedereen!