Castricum Tribunaal

Op het moment dat ik mag verschijnen voor de Klachtencommissie Gemeente Castricum - gemakshalve het 'Castricum Tribunaal' genoemd - plaats ik op deze blog mijn visie over wat zich heeft voorgedaan. Wanneer je gedwongen wordt jezelf te 'verdedigen', is het immers niet handig om je kruit op voorhand af te schieten, beter is het ten tijde van het proces. Zeker als je een 'tegenstander' ontmoet, die het niet schuwt om met onzorgvuldigheden, onjuistheden en onwaarheden (ik noem het zelf leugens) op de proppen te komen.

Het onderhavige twistpunt - Aanleg clusterplaatsen - is eigenlijk het sop de kool niet waard. Principes bestaan naar mijn mening echter wel degelijk, hoewel hh politici daar anders over lijken te denken (Met Meijer Meer Mans, nietwaar?). Een van die principes is dat je geen 'list en bedrog', geen 'vriendjespolitiek', geen 'machtswellust' moet tolereren. Wie de bestuurlijke bureaucratie binnen het gemeenteapparaat die gelegenheid biedt, loopt het risico in een valkuil te storten, en finaal en langdurig ondergesneeuwd te raken. Je zou bijna denken dat de 'apparatsjiks' (het gemeentelijke apparaat heeft 'oostbloktrekjes', Kafka is een uit de kast komend spook) erop uit zijn hun inwoners bewust op het verkeerde been te zetten. In mijn casus heeft het daar alle schijn van. Mijn zorgvuldig opgebouwde dossier 'clustergekloot'  bewijst dat.

... spook van Kafka ...



... illegaal voor onze deur!

 Na een langdurige opeenvolging van telefoontjes, e-mails, brieven en gesprekken met achtereenvolgens contactambtenaar, verantwoordelijk wethouder en burgemeester in de rol van klachtbehandelaar ben ik genoodzaakt met mijn klacht voor de Klachtencommissie te verschijnen. Veel liever had ik al veel eerder bij de Nationale Ombudsman of bij de Raad van State aangeklopt. Regels zijn echter regels, en of je wilt of niet: je MOET het hele circuit in opgelegde volgorde doorlopen. Niet zo vreemd dus dat de Nationale Ombudsman het drukker en drukker krijgt, al raken veel burgers in dit juridische labyrint het spoor bijster.

Mijn klacht tegen de gemeente Castricum is een simpele. Volgens het DEFINITIEVE BESLUIT van het college van burgemeester en wethouders van 24 mei 2011 zouden vijf verzamelplaatsen (clusterplaatsen) voor grijze en groene containers (kliko's) op het noordelijk deel van de Hogeweg in Limmen (waar ik aan de westelijke kant woon) aan de oostzijde van de weg worden aangelegd. Dit is keurig op gewaarmerkt gemeentelijk briefpapier met bijgevoegde tekening, overwegingen, reacties, zienswijzen en conclusies aan de betrokken bewoners toegestuurd. HET DEFINITIEVE BESLUIT VAN B&W! Hiep, hiep, HA HA!!!

Daar behoren zij: aan de oostzijde, waar de zon opkomt

... volgens het DEFINITIEVE B&W-besluit ...

... heen en weer ....

... efficiënt, kosten- en energiebesparend ...

De betekenis van definitief bij besluitvorming, de betekenis überhaupt van formele berichtgeving, en daarmee de betekenis van democratische inspraakspelregels, dit alles blijkt in Castricum niet zo veel voor te stellen. De gemeente doet en laat wat haar goed dunkt.
ONDANKS HET DEFINITIEVE BESLUIT KOMEN DE VIJF CLUSTERPLAATSEN BIJ MIJ IN DE BUURT ZONDER NADER OVERLEG AAN DE ANDERE, DUS DE VERKEERDE (=ILLEGALE) KANT VAN DE WEG.
Je kunt reageren wat je wilt, Kafka blijft heersen. Vooralsnog tot aan het begin van deze avond, vóór het tribunaal van de gemeente Castricum een uitspraak doet. Welke uitspraak dat zal zijn ... ???

... Waar blijft die zijlader nou? ...

U noemt het 'Tribunaal', meneer Samuel? Dat zijn zware woorden, meneer Samuel.
Ja zeker, dat zijn zware woorden. Ik ontleen mijn gedachtegang aan het gemeentelijk verweerschrift tegen mijn klacht. Waar ik noch in de ontwerpfase, noch in de definitieve besluitfase voor enigerlei clusterplaats pal voor mijn deur in aanmerking kom - mijn adres is niet als zodanig ingetekend - weet de gemeente Castricum mij in vier volgeschreven A-viertjes ter attentie van de Klachtencommissie, inderdaad VIER kantjes, met onzorgvuldigheden, onjuistheden en zelfs onwaarheden te belagen.
Al heb ik geen enkele rol bij de aanleg van clusterplaatsen, de genoemde 'apparatsjiks' weten mij hierin een HOOFDROL aan te meten. Niet tien, niet twintig, niet dertig, niet veertig, nee lezers dezes, liefst ACHTENVEERTIG keer wordt mijn naam (Samuel, aangenaam) in het gemeentelijk verweerschrift genoemd. Noem dat maar eens géén aanklacht, als bovendien aan mijn naam allerlei zogenaamde tegenwerpingen opgehangen worden, om over de geformuleerde leugens nog maar te zwijgen. Het is meer dan ongelovelijk. Alleen al om een dergelijke manier van doen zou je woest (kunnen) worden en je buks van zolder gaan halen.

Illegale troep bij mij voor de deur!

Boos word ik niet meer. Zinloos. Burgemeester en wethouder hebben toegezegd naar het 'Tribunaal' te komen. Zij hebben voordien al geruime tijd met mij overlegd. De wethouder had slechts weinig tijd voor mij beschikbaar, de burgemeester daarentegen ontving mij in twee sessies zelfs ruim drieëneenhalf uur in totaal. U leest het goed: ruim drieëneenhalfuur. Niet gebruikelijk en uitermate zonde van de tijd. Omdat de burgemeester niet anders doet dan rugdekking geven aan een lid van zijn college, een meierende wethouder die uitermate halsstarrig en onfatsoenlijk opereert. Maar fouten toegeven? O nee, voor geen goud.
Toch komen zij dus met hun tweeën. Om tegen een enkel- en eenvoudige inwoner in de aanval te gaan? Zouden zij nattigheid voelen, deze helden op kousenvoeten?

... E-F-F-I-C-I-Ë-N-T hè??? ...

Ik ben benieuwd tot welk oordeel het 'Tribunaal' komt. Eén ding is zeker: B&W Castricum gaan drijfnat!
Is het niet vanavond, of na de mogelijk latere uitspraak, dan is het wel bij de Nationale Ombudsman of bij de Raad van State.

De ophaalauto met zijlader is efficiënter en bespaart aldus kosten voor onze portemonnaie. Stelt de gemeente. Ha ha, laat me niet lachen. Bij mij voor de deur stapt de bijrijder elke week uit, rijdt de kliko's van de clusterplaats naar de andere kant van de weg tot voor mijn woning en retourneert de containers na het legen weer naar hun officieel aangewezen verzamelplek. Het is de idiotie ten top, dank zij deze gemeente, dankzij haar contactambtenaar, dankzij haar verantwoordelijk wethouder (transparant met open oor voor de burger) en dankzij haar burgemeester. OP KOSTEN VAN DE GEWONE BURGER.
Je zou de kosten eens moeten uitrekenen per toekomstige termijn, per maand, per jaar, per decennium. En eh ... is het noordelijk deel van de Hogeweg de enige clusterplek waar onderhands en illegaal gehandeld is? Of heeft het gemeenteapparaat op nog andere plekjes eveneens haar (on)zinnen doorgezet?

Ik houd u op de hoogte.

NB. Het is ook de moeite waard mijn blog van vrijdag 2 december 2011 (nog) eens te lezen:
'De ontwortelde bestuurder van de moderne tijd'