Kafka Kafka Kafka
De Gedaanteverwisseling
Geheimzinnige zakelijkheid
Wat doe je als je het spook tegen het ongrijpbare lijf loopt?
Je probeert steun te vinden om het te bestrijden.
Een ingezonden brief naar de krant:
Kafka op bezoek in Limmen
Vorige week was ik bij wethouder E. F. G. Meijer (CK&G), waarmee ik van mening verschil over de uitvoering van het B&W-besluit ‘Definitieve aanwijzing clusterplaatsen’ van 24 mei 2011, toegestuurd aan belanghebbende bewoners. Het ontwerpplan van oktober 2010 is door inspraak gewijzigd. ‘Mijn’ clusterplaats komt niet naast mij, maar aan de overkant. Door de inspraak luidt de bestuurlijke reactie ‘dat alle locaties van clusterplaatsen aan de Hogeweg naar de overkant worden verplaatst, en dat de rijroute (van de zijlader) hierdoor wordt aangepast’. De conclusie in het definitieve besluit: ’De zienswijze geeft aanleiding de locatie te wijzigen … geen aanwijzingen te veronderstellen dat de locatie overlast geeft voor anderen’. Als belanghebbende had ik nóch bij het ontwerpplan, nóch bij het definitieve besluit aanmerkingen. Tót … in oktober 2011 witte stippen voor mijn woning worden gekalkt. Hier komen zwarte tegels met witte driehoek. Mijn verbazing behelst het gemeenteplan om de verzamelplaats - zonder enig overleg - bij mij aan te leggen. Ik bel de contactpersoon: “Dit klopt niet. De clusterplaats in het definitieve besluit is aan de overkant. Op andere plekken aan de Hogeweg zijn ook ‘witte stippen’ gekalkt (nu tegels) in strijd met het definitieve B&W-besluit. Met die bewoners is wél overlegd!”. De ambtenaar: “Meneer, maakt u zich geen zorgen. Er is een verkeerde tekening gebruikt, het komt goed!”. Ik herhaal: “De tegels komen dus aan de overkant, conform het definitieve besluit?”. De ambtenaar: “Ja zeker!”. Niet dus. Een week later liggen de tegels op de plek van de ‘witte stippen’, aan de verkeerde kant van het definitieve besluit (bij mij geen tegels). Ik ben stomverbaasd en reageer direct. Dan treedt de geest van Kafka in werking. De verzamelplaatsen blijven aan mijn kant - westzijde Hogeweg - terwijl het B&W-besluit de oostzijde aanwijst. Ik kan hoog springen, ik kan laag springen, dat helpt niet. Wel nodigt wethouder Meijer mij ten gemeentehuize uit. Een prachtig gebouw, maar een slecht gesprek (één cactus is veel te weinig). De wethouder wil de historie omtrent ‘mijn’ verzamelplaats aan de Hogeweg weten. Ik wijs hem op het definitieve collegebesluit. Zijn ambtenaar gaf mij al eerder volmondig gelijk, heeft dat twee weken eerder ook in een brief van die strekking vastgelegd. Daar kwam het spook van Kafka weer om de hoek. Wethouder Meijer houdt de brief tegen. De erkenning door de ambtenaar naar mij wordt door de wethouder niet gehonoreerd. In mijn ogen volstrekt in strijd met wettelijke spelregels. Wij komen er in ons gesprek ten gemeentehuize niet uit. De wethouder zal op het geschil terugkomen. Daarna e-mailt de contactpersoon mij: ’De wethouder komt maandag 28 november 2011 (‘grijzebakkendag’) naar de Hogeweg om poolshoogte te nemen’. Ik blijf verbijsterd. Witte stippen in de natuur zitten (wille)keurig op rode paddenstoelen. Om van te genieten. Witte stippen op het wegdek, willekeurig door de gemeente neergekalkt, kunnen grote ergernis opleveren. Zeker als het verdwaalde stippen zijn, waarbij een kabouter die ze ontdekt steeds verder het bos wordt ingestuurd. Op 5 december komt ‘Klaas’ langs. Kafka doolt al enkele weken rond de Hogeweg …
Het spel om de macht
Ooit bestudeerde ik tijdens mijn studie het boek ‘Het spel om de macht’ van Mauk Mulder. Nooit kon ik bevroeden dat ik vier decennia later met ‘Mauk’ Meijer het spel om de macht in de praktijk mocht spelen. Hoewel ‘Mauk’ vanuit zijn toren niet anders kan dan heersen, was ik ervan overtuigd dat hij het van mij, eenvoudige burger, niet kón winnen. In de eerste plaats omdat de feiten dat klip en klaar uitwezen, en in de tweede plaats omdat ik bemerkte dat ‘Mauk’ een potentaat is die het spel nooit heeft bestudeerd. ‘Mauk’ doet maar wat. Ongecorrigeerd kan hij bij simpele burgers zijn ivoren spel toepassen. Let op het verschil in woordgebruik: eenvoudig, en simpel.
Wethouder, wat betekent dat woord eigenlijk? Ik heb het de voorzitter van de CK&G-fractie gevraagd. Helaas krijg ik geen antwoord. Ik raak daar aan gewend, van de CK&G-wet-houder ontvang ik immers evenmin ant-woord. Dat is trouwens wel Consequent, maar Krankjorum en Gestoord.
CK&G, de letters slaan op een politieke partij, waarvan de voorzitter en ‘Mauk’ Meijer deel uitmaken. ‘Mauk’ in de functie van wethouder, lees wet-houder …
Andere vraag. Waar staat de afkorting CK&G eigenlijk voor? Is Castricum Krom en Gebogen? Is Castricum Kwaad en Gebelgd? Is Castricum Klein en Geniepig? Zo kunnen we nog ú-ú-ú-ren doorgaan, met dank aan CK&G-baasje Meijer, een echte kletsmeier, Constant een Karig en Gemeen ‘menneke’. Minzame grijns op zijn gelaat, maar om de hete brij heen draaien, geen antwoorden verstrekken. De echte Mauk (Mulder) zou er een sociologische dissertatie over kunnen schrijven. Ik trouwens ook.
Beseft dat ‘menneke’ eigenlijk waarom hij zijn positie mag bekleden? Weet hij voor wie hij zijn taken niet alleen mag, maar ook móet uitvoeren? Realiseert hij zich dat de ‘politiek’ er voor de burger is, en niet andersom? Of vindt hij dat de gemeente Castricum het dorp Limmen als ‘bananendorp’ mag behandelen, en in ieder geval één inwoner als een chimpansee. Als een aap die hij met knijpen, knuppelen en koeioneren onder de duim - nou ja, duimpje – kan houden?
Ik vraag de CK&G-fractievoorzitter: “Bent ú ook zo’n gezagsdrager? Ook zo één die het spel om de macht met grimmig genot speelt, los van de bedoelingen van onze democratie, met het getrapte stelsel van volksvertegenwoordiging. Welnu, getrapt is er zeker, want getrapt word ík. Door een ‘menneke’ met veel branie, een ‘menneke’ dat bij nader inzien – uiteindelijk, hè hè - eieren voor zijn geld kiest. Als eenvoudig burger moet je strijd leveren voor dat nadere inzien, al heb je de handtekeningen van een B&W-besluit in je strijd zwart op wit voorhanden. Het ‘menneke’ uit datzelfde B&W-college draait en draait en draait. Toegeven? An-me-nooit-niet! Zelfs niet als hij de bocht door gedwóngen wordt. In een persproces waarin hij diezelfde eieren niet letterlijk naar zijn hoofd heeft gekregen, of naar zijn nette pak. Het ‘menneke’ is te klein om iets beschaafds te formuleren tegen een eenvoudige, edoch afgezeken burger. Het ‘menneke’ heeft nooit geleerd om bij aperte, aanwijsbare, wetsovertredende fouten een enkel woordje van excuus te uiten. Wat een klein ‘menneke’! Wat een miezerig, min, moedeloos makend, meierend menneke. Maak hem erelid, CK&G, van Castricum Kortzichtig en Gehavend.
O ja, mijnheer de voorzitter. U heeft mijn vraag uit het verleden ‘Wat betekent wet-houder eigenlijk?’ nog altijd niet beantwoord. Categorisch Kort van Geheugen misschien?
O ja, mijnheer de voorzitter. Nog een vraagje. ‘Kunt u mij wellicht een gesigneerde foto van uw ‘menneke’ bezorgen?’. Ik bezit een foto zonder handtekening, maar om nu weer ten gemeentehuistonele in ‘menneke’s kamer’ te verschijnen? Nee, dank u wel, mijnheer de voorzitter. De foto die ik heb is van Couleur Kleurloos en Grijs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten