Op een zonnige zondag boekten we een dagtocht naar Herm. Je kunt zeggen wat je wilt, van toepassing is de uitdrukking ‘klein, maar fijn’. Het eilandje is geheel te voet te bekijken, want het is slechts 2,5 km lang en 1 km breed. In die ene dag hebben we de hele kustlijn bewandeld en wat door het ‘binnenland’ gedwaald, waar we een fazantenechtpaar met jongen verontrustten. Bij ons in het duingebied is die diersoort uitgestorven (leve de vos). Met het veerbootje van Travel Trident ben je in twintig minuten bij aanlegplaats Rosière Landing Steps, die vlakbij Herms enige hotel ‘White House’ ligt. Tot de Tweede Wereldoorlog was dit het woonhuis van ene Lord Perry, die met aandelen Ford een vermogen wist te vergaren. Ik meen zelfs dat hij een (mislukte) poging heeft gedaan om het T-Fordje op Herm te introduceren. Het is maar goed dat hem dit niet is gelukt. Stap je van de boot de traptreden op (alleen bij eb te doen) en loop je het poortje onderdoor, dan kun je met recht zeggen: “Herm Island, Paradise Found”.
Het piepkleine buureilandje Jethou mag je niet betreden, want ook dat is in particuliere handen. Vanaf de boot kun je wel de ontzagwekkende Devil’s Hole zien, een grot waar smokkelaars in de 18e eeuw hun buit verstopten. In verband met het getijdeverschil – eb en vloed kunnen wel tien meter verschil maken - moesten we voor de terugtocht van Herm naar Guernsey in de Harbour aan boord stappen, op een andere plek dan bij aankomst.
 |
| ... langs Castle Cornet ... |
 |
| ... Herms Obelisk ... |
 |
| ... gaat ons nog naar Jersey brengen ... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten