Verrassend veelzijdig Valencia (1)

Praag, Madrid, Edinburgh, ze kunnen erover meepraten. In mijn nadagen heb ik de gewoonte opgebouwd om mijn verjaardag met een stedentrip te vieren. Met Erna, met z’n tweetjes dus. Nee, geen twitter, ik bedoel als duo. Vroeger, toen ik jong was en er geen hedendaagse sociale media bestonden, vierde ik mijn kalendervoortgang in de huiskamer. Volle bak, muziek, drank, sigaretten. Nu trekken we er al een aantal jaren samen op uit om in een bar, pub of café een toost uit te brengen. Een biertje, een wijntje, vaak wat tapas. Logeren in een goed hotel en uit eten in een goed restaurant. Een goede verjaardag.

Dit keer is voor mijn 68-ste de Spaanse sinaasappelstad Valencia aan de beurt. Ruim van tevoren een vijfdaagse uitgestippeld, enkele maanden vooraf geboekt. Vliegreis met hotel even buiten het centrum. Heenreis in de middag, drie hele dagen verblijf ter plaatse, terugreis eveneens overdag. Met de kleine lettertjes houd je weinig tot geen rekening, je verheugt je slechts op de trip. Tot het reisbureau drie weken van tevoren belt en meedeelt dat de heenvlucht anders uitpakt, verschoven naar de avonduren. Eerste gevoel: een vijfdaagse trip verandert in een vierdaagse. Maar er is, helaas, niets aan te doen. De kleine lettertjes. Een dag later stuurt het reisbureau de reistickets. Het e-ticket voor de vlucht van Amsterdam naar Valencia geeft het aan. In plaats van in de middag komen we in de Spaanse avond aan. Hoewel we onze koffer nog van de band moeten verwerven en een openbaarvervoerrit naar ons hotel minstens een half uur zal vergen, weten we dat de Spaanse restaurantkeukens tot heel laat open zijn. Zullen we nog trek in een fameuze Valenciaanse paella hebben?

We hebben het ‘tijdverlies’ net doorgeslikt, of we ontvangen de volgende dag, zijnde een paar weken voor ons Spaanse uitje, een uiterst vriendelijke ansicht van ons reisbureau. ‘Welkom thuis’ luidt de titel, vetgedrukt in azuurblauw. Ik ontdek in kleine lettertjes onderaan de strofe ‘Wij begrijpen waar u heen wilt’. Ik keer de kaart om en lees de handgeschreven, nauwkeurig aan ons gerichte adressering ter rechterzijde en de vriendelijke, ook handgeschreven boodschap aan de linkerzijde. ‘Welkom thuis. Wij hopen dat u fijne dagen in Valencia heeft gehad. Vriendelijke groeten’. De voornamen van alle vijf medewerkers en -sters van het klantvriendelijke reisbureau staan eronder. Voor alle zekerheid controleer ik de digitale reispapieren nog een keer. Valt mee, de vluchtdata zijn juist. Slechts mijn gsm-telefoonnummer, voor noodgevallen bij het reisbureau geregistreerd, heeft een mij onbekende nummering. Ik meld mijn ervaring via een e-mail, waarin mijn juiste telefoonnummer – je weet nooit waarmee de reisorganisatie je tijdens het verblijf buitenslands verontrust – en mijn dank voor de vervroegde Welkom-thuis-wens.

Aldus beginnen wij na Barcelona en Madrid aan ons derde Spaanse stedenuitstapje: Viva Valencia!

Wat na een relatief korte namiddag/avondvlucht heel goed lukte, was de afspraak met hermano Juan (broer Hans), die ons op onze bestemming zou opwachten. En ja hoor, conform afspraak en op de juiste plek troffen we onze multi-linguale gids, onder meer Nederlands en Spaans (met Murciaanse inslag) sprekend, die ons via metro, plattegrond en stadswandelingetje met kofferroffel over asfalt en kasseitjes naar ons Primus-hotel leidde. Aldaar gearriveerd, onderweg nog een zondagavondboodschapje gedaan, vierden we de live-ontmoeting na zovele jaren met een goed glas rode wijn op onze kamer op zes hoog. Waren wij in Holland vol Sturm und Drang met Sturm und Regen afgereisd, Valencia imiteerde die irritante aspecten van ons klimaat, zij het met ietwat hogere temperatuur. Dus stuurden wij Hans rondom het middernachtelijk uur per taxi terug naar het stadscentrum, waar zijn Ding Dong-hotel zich in de straat van de nonnetjes bevond. Hans'  's middags voor alle zekerheid vers gekochte paraplu, eentje van liefst vijf euro, kon hij droog en ingevouwen op zijn kamer hangen, met de afspraak om op maandagochtend om half elf voor de hoofdingang van treinstation Nord te staan.